żandarm to ja.

Od kiedy wróciłam (na dobre) do domu po studiach, nie poznaję mojej rodzinki (są wyjątki na szczęście). Nie wiem sama co mam o tym myśleć, może ja się zrobiłam taka nie do zniesienia pedantyczna, albo to oni sobie odpuszczają sprzątanie. Nie ukrywam, że lubię sprzątać, sprawia mi to ogromną frajdę, gdy po skończonej pracy wszystko lśni tak jak trzeba. Dla niektórych to naprawdę ciężkie do pojęcia, że wycieram kurz choćby na drzwiach, na których czy chcę czy nie chce, kurz jest. Kiedy zwróciłam w domu pewnej personie płci pięknej uwagę, że ja drzwi też wycieram z kurzu, na to usłyszałam od niej: a mi się nie chcę, za duży z tym roboty, tyle trzeba się schylać.. No tak, zawsze to lepiej odkurzyć dywan i mieć spokój. Mycie podłogi, podlewanie kwiatów to już w ogóle hardcore.
Może się Wam wydaję, że przesadzam,że szukam problemu tam gdzie go nie ma, ale nic nie poradzę na to, że wolę dobrze posprzątać niż odwalić robotę ;-)
Ściskam! ;)

Żródło: bebzol.com