Witajcie... Trochę czasu mnie tu nie było. Dlaczego? najpierw otworzyłam skrzynkę meilową i przez własną głupotę zawirusowałam sobie laptopa. Już myślałam, że umarł w butach, ale dobry informatyk to skarb uratował co się dało. Później zaczęliśmy remontować pokój, wybierać kolor farby na ściany, meble, firanki, zasłony i rolety. Na dzień dzisiejszy śpimy jak studenci, na materacu z telewizorem. Meble się tworzą pod zamówienie już dobre 3 tygodnie. Będzie duże małżeńskie łóżko, dwie szafki nocne, komoda na telewizor i mega wielka szafa z lustrami, w której zakochałam się od pierwszego ujrzenia - to tak na początek. Ja mam wizję, ja mam pomysły, na które Mąż kręci nosem... ;-) ale nie ma tego złego, przynajmniej mnie słucha... Do pracy mam trochę dalej z dojazdem, od kiedy wprowadziłam się do Męża, ale nie narzekam. Cieszę się, że tą prace mam, bo wokół mnie ludzi młodych bez pracy nie brakuje, a moja daję mi satysfakcję.
A co u Was Moi Najmilsi? ;-)
już sobie to Wasze gniazdko wyobrażam:)
OdpowiedzUsuńCzyli można rzec, w tym zamieszaniu, w czasie pełnym zajęć...wróciłaś:) Wicie gniazda...coś, co jakoś nigdy nie było moją pasją, ale widzę, że wielu osobom sprawia radość:)
OdpowiedzUsuńDziś wirusy komputerowe to duża plaga ważne że dało się uratować komputer
OdpowiedzUsuńUrządzacie swoje gniazdko, nic dziwnego, że nie masz czasu na blogowanie. :)
OdpowiedzUsuńCzyli wszystko się układa na sukces: praca, małżeństwo, własny dom :)
OdpowiedzUsuńOch jak dumnie piszesz o tym mężu! Aż zazdroszczę :D I nie miałabym nic przeciwko mieszkaniu po studencku! Wszystko ma swój niepowtarzalny urok <3
OdpowiedzUsuńw tym urządzaniu swojego gniazdka jest jedna masakrycznie irytująca sprawa - wybierasz coś, zamawiasz, a potem zupełnie przypadkiem trafiasz na coś ładniejszego, co kradnie Twoje serce, ale już za późno na zmianę :(
OdpowiedzUsuńCieszę się, że u Ciebie wszystko tak pozytywnie :)
Chciałabym się kiedyś znaleźć w tym mieszkanku i wypić z Tobą filiżankę herbaty.
OdpowiedzUsuńI Kochana wybacz, że w tak ważnym okresie mnie nie było. Wierzę, że odnaleźliście swój port, swoje idealne miejsce. Że do końca swoich dni będziecie przeżywać je w szczęściu, miłości, będąc swoją wzajemną podporą i dając sobie siłę. Znamy się już ponad 8 lat (sic!) i jesteś/byłaś/będziesz zawsze jedną z najbliższych mi osób - mimo, że znamy się tylko (lub aż) od tej strony.
Całuję i ściskam, wracam.
Mam nadzieję, że się pochwalisz jak już będzie wszystko gotowe :) faceci zawsze kręcą nosem - dobrze, że jednak pękają potem :P
OdpowiedzUsuńUrządzanie nawet najmniejszego gniazdka, sprawia ogrom radości:) aż Ci zazdroszczę:)
OdpowiedzUsuńNo to bedzie sypialnia jak sie patrzy :) Bedzie okazja na powiekszenie rodzinki :P
OdpowiedzUsuńSporo się dzieje i nie ma na nic czasu ;p
OdpowiedzUsuń