mamy bzika.

Powinnam być chyba o nią/ jego zazdrosna.Pucuje go co tydzień,poleruje,odkurza,pilnuję,żeby był świeży zapach,świeci się jak mało, który samochód w mieście.Twierdzi,że byle jakim nie może mnie wozić.Tak, tak mowa o Jego samochodzie.Już pomijam fakt,że kiedyś w żartach kazał mi ściągać buty (nie zrobiłam tego),bo zapomniał włożyć wycieraczki - na te słowa walnęłam takie spojrzenie,że sam bazyliszek mógłby się przy mnie schować.Tak parsknął śmiechem,że sama zaczęłam się z tego śmiać i mówię,że ma naprawdę głupie pomysły.Kiedyś zażyczył sobie,żebym to ja prowadziła samochód.Tak Go przewiozłam,że do tej pory kluczyków nie dostałam.Nie wiem,chyba nie podobała mu się moja "spokojna" jazda :D Tak między Bogiem a prawdą to nie lubię Go wozić,bo czuję się jakbym jechała z instruktorem.Zawsze musi wrzucić swoje trzy grosze,bo ja mam jeździć po Jego myśli... a wiecie,że ja z natury uparta i nie lubię być pouczana, z resztą kto to lubi - wtedy jest jeden wielki dym.W innych kwestiach się dogadujemy.Wracając do samochodu, to się już powoli do tego przyzwyczaiłam, tak samo jak on przyzwyczaił się do mojej bezwarunkowej miłości do butów.